Gala premiereSEXandtheCITY2, NL, WK

Vlak voordat wij naar Nederland vertrokken, had ik nog een heel gave avond. In de krant stond een advertentie voor de galapremière van SEX and the CITY2. Ik had n.a.v. dit stuk een mail rondgedaan en met 10 dames gingen we uiteindelijk op pad. We hadden met een stel meiden, bij mij in de wijk, afgesproken om te carpoolen. Maar Linda liet op zich wachten…en wachten. Op een gegeven moment toch maar ff gebeld. Ze klonk lichtelijk paniekerig en verklaarde dat ze een “vrouwenprobleem” had…Huh? Hoezo, toch geen bandenpech met je bh, of een ladder in je panty? Panty!!! Bij 30 graden! Nee, de heren in haar huishouden waren nog even druk bezig met haar hakken …Vertel. Nou gewoon, ze waren nog even aan het zagen…
Dus Linda had de lachers in ieder geval al op haar hand. Maar het moet gezegd, het resultaat zag er prima uit, en Linda, kon zonder benen breken op pad.

Iedereen had er flink werk van gemaakt, om op chique voor de dag te komen.
Ik was die week, ook nog met een vriendin op pad gegaan om een lange avondjurk te scoren, wat geen probleem is op Sint Maarten. In een melige bui, in de Backstreet, een jurk gepast met een split tot aan mijn kruis en een decolleté tot aan mijn navel, maar dit “Backstreetje” is het toch niet geworden…
Maar er hangen hele bossen van dit soort jurken, supersynthetisch en vol blingbling steentjes.
Na enig zoeken, toch een exemplaar gevonden wat meer mijn stijl was, zeg maar.
Een paar hoge palen had ik al, dus het feest kon beginnen!

We werden in de hal van de bioscoop (Megaplex) ontvangen met een cocktail (in roze glazen!) en hapjes. Ik heb mijn ogen uitgekeken hoe sommige dames zich hadden opgedirkt.
De gastvrouw voor deze avond was Elektra: een bekende radiohost op het eiland.
De film zelf was hilarisch (veel leuker dan deel 1), en als je dan ook nog de nodige Amerikanen om je heen hebt zitten, die alles van luid commentaar voorzien en zeer meeleven, is het helemaal lachen.
Na de film moesten we ons begeven naar de lounge van Mooi in Simpson Bay, voor de rest van de avond. Na een verkeerschaos (hoeveel vrouwen aan het stuur wil je hebben) bij het weggaan bij de bioscoop en heeeeeeel strak stuurwerk van Danielle, naar de lounge van Mooi getogen. Hier ging het programma door met nog meer gratis drank, hapjes, prijsvragen en een modeshow. Alles werd aan elkaar gekletst door Elektra.
Na de officiële modeshow met “echte” modellen, vroeg Elektra om dames uit het publiek, aangezien iedereen er schitterend uitzag die avond, om ook een rondje catwalk te lopen.
Uit onze groep waren Janine en Linda (nog steeds met iets minder hoge hakken) zo moedig om naar voren te komen. Ze deden het voortreffelijk en de winnares moest bepaald worden door het aantal decibellen….kun je het je voorstellen, met zoveel vrouwen. Afijn, wij hebben gegild, gestampt, geklapt en gejoeld voor Janine en Linda, maar helaas, een dame uit Vietnam was de gelukkige, en won mooi een Blackberry!
Ze waren sowieso niet lullig met de prijzen, want even later ging er nog een cadeaubon uit van $250, te besteden in een schoenenzaak (natuurlijk). Na afloop waren er ook goodiebags en in een aantal zaten nog mobiele telefoons. 2 Dames uit onze groep waren de gelukkige.
Al met al een supergeslaagde avond, kom maar op met de volgende!

De volgende dag was het zover: onze gasten uit NL kwamen aan op Sxm.
Maar eerst, of de duvel ermee speelt (hij doet het erom), moest Bowie weer naar de dierenarts. Hij liep n.l. mank met z’n rechterachterpoot. Altijd wel wat als wij het eiland afgaan. Wat bleek? Gaatje in z’n voetzool met daarin een steentje en ja, dat doet pijn met lopen. Dus dat viel mee, gelukkig.
Met Hanneke en Kees een supergezellig weekend doorgebracht en door hen op zondag naar de airport gebracht. Raar hoor, om op Sxm zelf weggebracht te worden.
Via Curaçao, naar NL gevlogen en met de auto van Han en Kees naar Oosterhout gereden.

Bijna twee weken in NL geweest en ze zijn weer omgevlogen. Heerlijk weertje gehad trouwens.
Wat ook heel leuk was, was het bezoek, met heerlijke lunch in het zonnetje, bij DJ en Joost in Sleeuwijk. Zij zijn aan het aftellen voor Sint Maarten en komen half juli op ons eiland aan.
Het was zo herkenbaar: wat wel inpakken, wat niet inpakken, wat wegdoen, huis te koop, lijstjes, vergeet ik niks, hebben jullie nog tips, enzenz.

Ook nog even meegekregen: de oranjegekte in NL. Op maandag de eerste wedstrijd en de hele Markt in Oosterhout zag oranje, gezellig hoor.
Maar die zelfde gekte slaat soms ook compleet door, zoals bijvoorbeeld: we zijn boodschappen aan het doen bij Appie Heijn en op een gegeven moment hoor ik een vrouw, die zich boos staat te maken tegen een vakkenvuller, of hij er iets aan kan doen…wat bleek: de grote beessies (?) waren ALWEER op. Nu was ze al voor de tweede keer die dag voor niets naar de winkel gekomen en ze stond nog net niet te stampvoeten. Get a life!!! De vakkenvuller haalde zijn schouders een keer op en zei heel droog: “ ja, ze vliegen de winkel uit”. Lekker belangrijk zeg.
Op vrijdag weer teruggevlogen en Hanneke en Kees gingen met onze kist terug. Door de glazen wand “afscheid” genomen en dat was het weer.
Naar huis, douchen en meteen door naar een afscheid van een collega die gaat vertrekken. Phoe, dat viel niet mee, met een jetlag in je lijf.
En, de volgende dag weer een afscheidsfeest, van een andere collega.
Deze week is de container van onze buurtjes ook ingepakt, snik, ik zal Minja en Rogier missen. Toch gezellig, ook hier, op Sint Maarten, “brabo’s” als buren. Typisch islandlife: come and go.

WK:
Inmiddels op 2 plekken naar het NL’s elftal gekeken en ook hier is het een gezellige boel.
De eerste wedstrijd naar Holland House getogen en afgelopen wedstrijd naar Monchi’s in Sucker Garden. Zo gelachen, toen op een gegeven moment een vrouw vooraan in haar eentje opsprong en begon te juichen…juist, de herhaling. Bij iedere herhaling werd naar haar geroepen dat ze gewoon kon blijven zitten, hoe gênant.
En nu maar duimen voor vrijdag!
Tot de volgende.