BOOTJE VAREN

Da’s pas genieten!

Afgelopen zondagmorgen, toen John onze Bowie uit ging laten, werd hij aangesproken door een buurman, verderop in ons straatje. Hij vroeg of wij al plannen hadden voor die dag en zo niet, of we zin hadden om met hen te gaan varen. Nou, daar hoefden wij niet lang over na te denken.
We werden om 11.00 uur bij hun boot in Simpson Bay Yachtclub verwacht. We hoefden alleen voor drinken voor onszelf te zorgen. Hij zou gaan bbq-en aan boord. He, wat naar…
De igloo gevuld met een rose-tje, wit wijntje, rood wijntje, bier en fris en bij een Chinees supermarktje onderweg, ijs gekocht en dat ding volgestort. Zwemkleding aan, zonnebrillen op, litertje zonnebrand mee, badlakens, slippertjes, goede zin en wij waren er klaar voor!
Na bekomen te zijn van de eerste verbazing over de gave boot met 2x 450 pk (!), voeren we richting Simpson Bay bridge. Deze opent om 11.30 uur, zodat we de lagoon uitkonden richting zee.
Het was nog net laagseizoen, dan gaat de brug niet zo vaak open en dicht, zoals nu weer, vanaf 1 dec., dan gaat hij weer 6x per dag open.
In optocht (gaaf gezicht!), de lagoon uit gevaren, en rechtsaf richting Franse kant. Daar zijn we voor anker gaan liggen bij La Samana.
Er werd een groot luchtbed opgeblazen en achter de boot gegooid aan een touw, muziekje aan, bbq aan: genieten maar.
Op een gegeven moment wat chips en vlees overboord gegooid en in no-time was het vergeven van de vissen rond de boot, en aangezien het water kristalhelder is, was dat een prachtig gezicht. Ik besloot een snorkel op te zetten en in het water te gaan. Ze aten gewoon uit mijn hand! Ongelofelijk hoe snel ze een stuk kipfilet hadden verslonden. Ik voelde de vissenlijfjes constant tegen mij aanzwemmen. Ze waren dus verre van schuw.
Later, richting de rotsen gezwommen en daar gesnorkeld: prachtig, het is af en toe net een aquarium.
Om niet al te vermoeid te raken hebben we de noodles in het water gegooid en onder het genot van een rose-tje, heerlijk een tijd liggen dobberen en gezellig gekletst.
Afijn, aangezien de brug weer om 17. 30 uur openging voor de laatste keer die dag, zo zoetjesaan weer die kant op gevaren, maar eerst nog bij Mullet Bay gelegen. Daar lagen vrienden van onze gastheer op het strand en zij zijn naar de boot komen zwemmen om een drankje mee te doen.
Nadat we vanaf het water, voor de landingsbaan, Air France hadden zien vertrekken, weer de lagoon in gevaren. Daar kijk je weer je ogen uit, wat voor fraais er weer ligt nu het hurricane seizoen weer voorbij is. Er lag een boot van zo’n meter of 30 met maar liefst 2 liften aan boord! Dus het grote geld druppelt weer binnen op het eiland.
Kortom, we hebben een fantastische dag beleefd!